Zoals reeds eerder aangekondigd, heb ik het genoegen, om in deze aflevering wat dieper in te gaan op het realiseren van de schuilhut waar ik momenteel zeer regelmatig aktief ben. Een aantal, hiermee bereikte resultaten, ontbreken uiteraard ook deze keer niet. Voor de werkwijze van opbouw, verwijs ik graag naar de voorgaande berichtjes. In deze situatie werd alleen meer camouflagenet gebruikt en rondom uitgebreid vastgespijkerd. Ik hoop dat het plaatje duidelijk genoeg is...
Omdat met de schuilplaatsen, zoals beschreven in de vier voorgaande artikelen de meeste onderwerpen inmiddels, in meer of mindere kwaliteit gerealiseerd waren werd het weer tijd om een nieuwe lokatie te zoeken. Door de verandering van woonplaats, reed ik vaak andere trajekten dan gebruikelijk en op zekere dag in de winter van 2010, werd mijn aandacht getrokken, door een opvallend witte buizerd. Steevast had de vogel die winterperiode zijn zitplaats in de omgeving van een klein bosje, naast een smalle beek. Dit exemplaar zou een welkome aanvulling kunnen betekenen, op de reeds bestaande collectie foto's van buizerds. Om in te kunnen schatten, welke mogelijkheden er waren onderzocht ik vooraf even de omgeving. Die viel echter enorm tegen! Wel bevond zich in het bosje een ideale poel, maar alles was "omsingeld" door zeer forse wilgen. Ook bestond de vegetatie bijna uitsluitend uit brandnetels en riet.
Enigszins teleurgesteld ben ik toen maar afgedropen.
In de herfst van 2011 echter, nam ik tijdens het voorbij rijden, steeds meer aktiviteiten waar in de direkte omgeving van het bosje.
Er werd volop gezaagd!!
Het zal toch niet waar zijn!?
Ik weer op onderzoek uit natuurlijk, toen het karwei geklaard was.
Door het rooien van de wilgen, was een perfecte open situatie ontstaan, met prachtig uitzicht op het poeltje. Dit bood nu dus wel volop perspectief voor het plaatsen van een schuilhutje!
Nu was het nog een kwestie van vaststellen, wie de eigenaar was en of plaatsing van een hut toegestaan was.
Ondanks de nodige scepsis vooraf, is het gelukt om ter plaatse, met toestemming te fotograferen.
In het prille voorjaar van 2012 werd de schuilplek, mooi onder een statige eik tussen de braamstruiken opgesteld. Een perceel ervoor, met riet en brandnetels, werd handmatig met een sikkeltje kort gemaaid, zodat een prima schootsveldje ontstond.
Topprioriteit was dus de witte buizerd in de winter van 2012-2013.
Geheel onverwacht, heb ik me bovendien tot die tijd, uitstekend kunnen vermaken met enkele vogelsoorten, welke overigens ook nog op mijn verlanglijstje stonden.
Achtereenvolgens wil ik deze hierna, weer graag aan u voorstellen.
De feestelijk versierde toegang tot de lokatie in het voorjaar...
Nog even, dan is het weer zover.
Een mannetje zwartkop...
en de grasmus, .. binnenkort weer terug.
Niet verwacht, toch gekomen...de scholekster.
Dan mag de gewone ekster niet ontbreken.
Watervogels bij de poel zijn te verwachten, maar een vrouwtje mandarijneend is toch wel even een verrassing...
Een zwarte kraai poseert op de uitlopende wilgenstobbe.
Begin mei, zacht duivengekoer, "retour, retour" .. de zomertortel meldt zich weer als "terug" van weggeweest!
In de zomer kwam een blauwe reiger even op bezoek, om enkele rek- en strekoefeningen te demonstreren. Nieuwsgierig geworden door het camerageluid, kwam de vogel steeds dichterbij.
Al een paar keer heb ik u deelgenoot mogen maken van bijzondere totaal onverwachte momenten tijdens enkele fotodagen, zoals met de wespendief en de zwarte spechten.
Ook hier heb ik weer eens een topattractie mogen beleven!
Tijdens een middag, stuift er links naast de hut, een bruine rat voorbij welke razendsnel verdwijnt in een gat onder een wilgenstobbe. Op zeer korte afstand werd het beest achtervolgd door de hieronder afgebeelde havik.
De rat ontsnapt dus en de havik gooit zich op de verhoging, welke ik op ongeveer 7 meter voor het hutje heb opgebouwd.
De telezoom staat standaard hierop ingesteld.
Nu was het alleen nog een kwestie van voorzichtig inkaderen scherpstellen en afdrukken.
Gelet op het camerageluid, doe ik dat altijd maar één keer en geen salvo's!! Waarom?
Kijk maar eens naar de havik hieronder, na de eerste opname...
Als de eerste emoties door de vogel verwerkt zijn, manifesteert zich dat duidelijk door deze houding met één ingetrokken poot.
Hierna kon ik nog rustig zo,n twintig opnamen maken....
....totdat de vogel besluit te gaan drinken....
....en zich vanuit een minder mooie fotosetting, prachtig presenteert op de volgende wijze!!
..waarvan akte..!
Zeven, verschillende buizerd individuen, hebben zich in de loop van de herfst en de winter laten zien, zoals deze donkerbruine....
....en deze twee, meer lichtere varieteiten....
....om in de afgelopen winter te kunnen afronden met mijn afspraak met het witte exemplaar
tijdens een winters tafereeltje.
Ik hoop, dat het opnieuw de moeite van lezen en kijken waard is geweest en nodig u alvast graag uit, voor een volgend bericht, over een geheel andere accommodatie.
Tot dan...
Groetjes
Frans
