De wilde eend
Door de gure winterse omstandigheden is het vandaag een mooie gelegenheid om nog eens het beeldarchief door te spitten en een blogje te wijden aan de wilde eend. Door bejaging is de soort behoorlijk schuw en wantrouwig geworden tegenover de mens. In stadsparken van steden valt dit nog wel mee, maar in het buitengebied staan ze meestal redelijk op "scherp". Mede daardoor een interessante uitdaging dus voor een vogelfotograaf. Met zijn prachtig groene kop, is de woerd een fraaie verschijning, terwijl het vrouwtje uitgedost is met een perfect camouflagekleed. Gezeten op het nest met eieren gaat ze dan geheel op in de omgeving. Het broedsel bestaat bijna altijd uit tien à twaalf eieren. De verliezen onder de pas uitgekomen kuikens zijn echter zeer groot, zodat slechts enkele het adulte levensstadium halen. Met een voorzichtige benadering zijn er als fotograaf goede resultaten te behalen. Hierna een simpel beeldverslagje, hetgeen ik in de afgelopen jaren heb kunnen samenstellen.
Groetjes, Frans
Een juveniel eendje op weg naar...
...moeder eend.
Perfect camouflagekleed.
Klaar voor de start.
Een vliegbeeld.
Woerd in prachtkleed.
Continue alert op gevaar.
Soms echter de rust zelve!
Hoogste tijd om een bad te nemen...
Zo gezegd, zo gedaan.
De gebroeders bijeen.
Regelmatig wordt er getwist om de beste plaats.
Twee dominante woerden eindelijk op hun beste plek.
Geen albino, maar "soepeend". Meestal zijn deze bastaarden zeer bont gekleurd. Vanwege het bijna smetteloos wit mag deze vogel de serie afsluiten.
