Schuilhut voor vogelfotografie ( 3 )

Enkele jaren geleden, werd door Staatsbosbeheer, ergens een perceel naaldhout volledig verwijderd en ontstond een z.g. kapvlakte, waar op natuurlijke wijze weer een nieuw eiken- berkenbos, zich zou kunnen gaan ontwikkelen.
Met toestemming, heb ik aldaar in het beginstadium van deze herontwikkeling, een klein perceeltje open kunnen houden en er een boshutje  met drinkvijvertje opgebouwd. Als hut werd een middelzware constructie opgezet
van enkele palen met vloerbedekking en een  plastic golfplaat. Het geheel werd rondom met camouflagenet vastgezet en aan het zicht onttrokken. Na een jaar was het
bouwseltje keurig ingegroeid, door de spontaan opgekomen berkjes, brem, braam en pijpenstrootje. Links van het midden op de foto, kunt u nog de "foplens",  tussen de vegetatie door, zien uitsteken. Ook is de beginfase van het vijvertje in aanbouw te zien. Door aangroeien van grassen, heide en mossen, gaat het al vrij snel op in de omgeving en zal enorm gewaardeerd gaan worden, door een groot aantal vogelsoorten. Zeker als in de zomer bij hoge temperaturen, in de direkte omgeving, nauwelijks nog water te vinden is. Strikte voorwaarde is wel, dat het waterniveau in de vijver permanent op peil gehouden wordt! Elke dag dus, bracht ik er met twee flinke jerrycans, zo,n 30 liter water naar toe. Deze inspanning werd evenwel, door de jaren heen, ruimschoots beloond met prachtige belevenissen qua vogelgedrag en de nodige mooie opnamen van tientallen soorten vogels en zoogdieren. Om niet altijd de onderwerpen in dezelfde setting te fotograferen, werd zo nu en dan, een zitplaats zoals stronkje of stammetje, verwisseld. Die  waren aldaar voldoende voorhanden.
Inmiddels is alles weer afgebroken en verwijderd en de "studio"  door "moeder" natuur keurig omgevormd tot een mini-heideveldje.
Het bouwmateriaal heb ik momenteel hergebruikt op een lokatie, in weer een ander milieu, waarover ik graag iets wil doorgeven in een volgend artikel. Tot die tijd wens ik u veel genoegen met de afbeeldingen gerelateerd aan het bovenstaande verslag.

        Bij oplopende temperatuur nemen zelfs holenduiven graag een bad.

 Een fazanthen neemt een zand- of stofbad ter bestrijding van parasieten.

  Koolmezen waren er meestal als eerste bij.

Op de voet gevolgd door het mannetje gekraagde roodstaart.

De roodborst mag dan niet ontbreken natuurlijk.

Een boomvalk overziet alles vanaf zekere hoogte.

Nijntje houdt zich "kegelend"  gedeisd tussen alle bezoekers.

De groene specht mocht ik rekenen tot de onregelmatige gasten...

....terwijl de grote bonte specht wel elke dag op visite kwam.

De totale verrassing werd echter compleet met het bezoek van een vijftal zwarte spechten op een maandagochtend. Tegelijk!! Gelukkig had ik die dag juist net een dag mijn telezoom 200-400mm in bezit en was nu perfect voor het in- en uitkaderen van de diverse individuen.

Laat in de middag meldde zich altijd trouw mijn favoriete gaai.

Vanaf april is de zwartkop weer terug...

...in tegenstelling tot de winterkoning, welke altijd wel in de buurt bleef.

Met het naderen van de herfst bracht ook vriend eekhoorn vaker een bezoekje.

Een groenling verschijnt als eerste doortrekker of wintergast...

...gevolgd door vrouwtje kruisbek...

...en barmsijsje.

Een ringmus poseert tussen de verkleurende braambladeren.

Een pimpelmees tussen berijpte bladeren na eerste nachtvorst.

Een merelman in karakteristieke houding aan het begin van de winter.

Een vogelconcentratie trekt snel de aandacht van sperwers, zoals deze jonge man...

...of deze mooie uitgekleurde, overjarige vogel.

Ter afsluiting een kort bijschrift over het kunnen maken van deze opname van de wespendief.

Telkens als ik in de zomer mijn hutje betrad, vloog een hoornaar naar buiten, via het camouflagenet, voor de ingang.

Ik merkte, dat het insekt een nestje aan het bouwen was tegen de plastic golfplaat.

Wat was nu wijsheid?! Verwijderen misschien. Steken die beesten?

Ik heb het intact gelaten en tijdens de volgende fotodagen het hele proces van in- en uitvliegen, op wel zeer korte afstand dus kunnen meemaken.

Ook de verzorging van een klein aantal larven in het nestkorfje.

Op zekere middag, werd ik gewaarschuwd door alarmroepjes van enkele vogels.

Prompt strijkt op ongeveer 7 meter afstand, de afgebeelde wespendief op de "spechtenstam" neer.

Na de -vijf zwarte spechten dag- was het opnieuw "shaken" geblazen!!!

Vijftien opnamen heb ik in alle rust kunnen maken.

Achteraf redenerend, ga ik ervan uit, dat de roofvogel, de hoornaar heeft gevolgd.

Dus maar goed, dat ik het nestje heb laten zitten.

Geluk gehad.....

Ik hoop, dat dit verslag en de afbeeldingen, ondanks beperkte kennis van beeldbewerking,  tot de verbeelding spreken! 

Groetjes...Frans