Schuilhut voor vogelfotografie ( 5 )

Zoals reeds eerder aangekondigd, heb ik het genoegen, om in deze aflevering wat dieper in te gaan op het realiseren van de schuilhut waar ik momenteel zeer regelmatig aktief ben. Een aantal, hiermee bereikte resultaten, ontbreken uiteraard ook deze keer niet. Voor de werkwijze van opbouw, verwijs ik graag naar de voorgaande berichtjes. In deze situatie werd alleen meer camouflagenet gebruikt en rondom uitgebreid vastgespijkerd. Ik hoop dat het plaatje duidelijk genoeg is...

Omdat met de schuilplaatsen, zoals beschreven in de vier voorgaande artikelen de meeste onderwerpen inmiddels, in meer of mindere kwaliteit gerealiseerd waren werd het weer tijd om een nieuwe lokatie te zoeken. Door de verandering van woonplaats, reed ik vaak andere trajekten dan gebruikelijk en op zekere dag in de winter van 2010, werd mijn aandacht getrokken, door een opvallend witte buizerd. Steevast had de vogel die winterperiode zijn zitplaats in de omgeving van een klein bosje, naast  een smalle beek. Dit exemplaar zou een welkome aanvulling kunnen betekenen, op de reeds bestaande collectie foto's van buizerds. Om in te kunnen schatten, welke mogelijkheden er waren onderzocht ik vooraf even de omgeving. Die viel echter enorm tegen! Wel bevond zich in het bosje een ideale poel, maar alles was "omsingeld" door zeer forse wilgen. Ook bestond de vegetatie bijna uitsluitend uit brandnetels en riet.

 Enigszins teleurgesteld ben ik toen maar afgedropen.

In de herfst van 2011 echter, nam ik tijdens het voorbij rijden, steeds meer aktiviteiten waar in de direkte omgeving van het bosje.

Er werd volop gezaagd!!

Het zal toch niet waar zijn!?

Ik weer op onderzoek uit natuurlijk, toen het karwei geklaard was.

Door het rooien van de wilgen, was een perfecte open situatie ontstaan, met prachtig uitzicht op het poeltje. Dit bood nu dus wel volop perspectief voor het plaatsen van een schuilhutje!

Nu was het nog een kwestie van vaststellen, wie de eigenaar was en of plaatsing van een hut toegestaan was.

Ondanks de nodige scepsis vooraf, is het gelukt om ter plaatse, met toestemming te fotograferen.

In het prille voorjaar van 2012 werd de schuilplek, mooi onder een statige eik tussen de braamstruiken opgesteld. Een perceel ervoor, met riet en brandnetels, werd handmatig met een sikkeltje kort gemaaid, zodat een prima schootsveldje ontstond.

Topprioriteit was dus de witte buizerd in de winter van 2012-2013.

Geheel onverwacht, heb ik me bovendien tot die tijd, uitstekend kunnen vermaken met enkele vogelsoorten, welke overigens ook nog op mijn verlanglijstje stonden.

Achtereenvolgens wil ik deze hierna, weer graag aan u voorstellen.

De feestelijk versierde toegang tot de lokatie in het voorjaar...

Nog even, dan is het weer zover.

Een mannetje zwartkop...

en de grasmus,  .. binnenkort weer terug.

Niet verwacht, toch gekomen...de scholekster.

Dan mag de gewone ekster niet ontbreken.

Watervogels bij de poel zijn te verwachten, maar een vrouwtje mandarijneend is toch wel even een verrassing...

Een zwarte kraai poseert op de uitlopende wilgenstobbe.

Begin mei, zacht duivengekoer,  "retour, retour" .. de zomertortel meldt zich weer als "terug" van weggeweest! 

In de zomer kwam een blauwe reiger even op bezoek, om enkele rek- en strekoefeningen te demonstreren. Nieuwsgierig geworden door het camerageluid, kwam de vogel steeds dichterbij.

Al een paar keer heb ik u deelgenoot mogen maken van bijzondere totaal onverwachte momenten tijdens enkele fotodagen, zoals met de wespendief en de zwarte spechten.

Ook hier heb ik weer eens een topattractie mogen beleven!

Tijdens een middag, stuift er links naast de hut, een bruine rat voorbij welke razendsnel verdwijnt in een gat onder een wilgenstobbe. Op zeer korte afstand werd het beest achtervolgd door de hieronder afgebeelde havik.

De rat ontsnapt dus en de havik gooit zich op de verhoging, welke ik op ongeveer 7 meter voor het hutje heb opgebouwd.

De telezoom staat standaard hierop ingesteld.

Nu was het alleen nog een kwestie van voorzichtig inkaderen scherpstellen en afdrukken.

Gelet op het camerageluid, doe ik dat altijd maar één keer en geen salvo's!!     Waarom?

Kijk maar eens naar de havik hieronder, na de eerste opname...

Als de eerste emoties door de vogel verwerkt zijn, manifesteert zich dat duidelijk door deze houding met één ingetrokken poot.

Hierna kon ik nog rustig zo,n twintig opnamen maken....

....totdat de vogel besluit te gaan drinken....

....en zich vanuit een minder mooie fotosetting, prachtig presenteert op de volgende wijze!!

..waarvan akte..!

Zeven, verschillende buizerd individuen, hebben zich in de loop van de herfst en de winter laten zien, zoals deze donkerbruine....

....en deze twee, meer lichtere varieteiten....

....om in de afgelopen winter te kunnen afronden met mijn afspraak met het witte exemplaar

tijdens een winters tafereeltje.

Ik hoop, dat het opnieuw de moeite van lezen en kijken waard is geweest en nodig u alvast graag uit, voor een volgend bericht, over een geheel andere accommodatie.

Tot dan...

Groetjes

Frans

Schuilhut voor vogelfotografie ( 4 )



Zoals beloofd in voorgaand artikel, wil ik hierna weer graag, een geheel ander type schuilhut onder uw aandacht brengen. Al jaren achtereen, construeer ik vanaf eind april, in de greppel naast deze akker, een schuilhutje, dat dan blijft staan tot eind mei. In deze periode trekken alhier traditiegetrouw, regelmatig, veel gewone tapuiten door. De bedoeling is dus, om deze vogelsoort te fotograferen, terwijl ze op de omliggende akkers foerageren en bijkomen van de reis vanuit Afrika. Omdat er  nu en dan publiek via de naastgelegen zandpad passeert en e.e.a. de nodige aandacht trekt, vond ik het verstandig, om met zo slecht mogelijk materiaal, het buitenverblijf op te bouwen. Gelet op de open vlakte moest het zeker stormvast gemaakt worden en ook  afdoende bestand zijn tegen eventueel vandalisme. Het meeste bouwmateriaal vond ik in de direkte omgeving, inclusief beide tractorbanden. In de zomermaanden dienen deze als bescherming van de grondbuizen van de beregeningsinstallatie voor de landbouwgewassen.. Tot die periode heb ik ze maar opgenomen in de constructie en ik kan u verzekeren, dat de accommodatie niet is weggewaaid!

Begin juni wordt dan alles weer afgebroken en voor het volgende jaar in de greppel in "depot" gezet. Zodoende hoeft er dus niet zo veel getransporteerd te worden.

Met enkele afbeeldingen van de afgelopen jaren, wil ik hierbij laten zien, wat verwezenlijkt kan worden, vanuit een dergelijke schuilplaats.

Groetjes...

Frans

Dit vrouwtje gewone tapuit rust uit op de akker tijdens de voorjaarstrek.

Daarna wordt druk gefoerageerd op de akkers tussen het onkruid.

Voor de verandering een andere pose.

Van alle soorten tapuiten is bekend dat ze een uitkijkpunt op prijs stellen.

Voor mij de mooiste beloning voor de geleverde inspanningen.

Het mannetje op een door mij aangeboden uitkijkpost.

Diascan

Frontale opname van man tapuit tussen hondsdraf.

 

Beflijsters zorgden ooit voor een unieke verrassing, zoals deze man...

Diascan

...en dit vrouwtje.

Diascan

Van de broedvogels van het omliggende landbouwgebied, kwamen ook regelmatig een aantal soorten, op bepaalde tijden op bezoek zoals de witte kwikstaart.

Bekende streeknamen zoals, bouwmannetje, akkermannetje en ploegdrijvertje, refereren duidelijk aan het leefgebied van de witte kwikstaart.

De gele kwikstaart broedt er slechts als één broedpaar.

De dagen, dat de patrijzen een bezoekje brachten, waren bijzonder prettige ervaringen.

De spreeuw is broedvogel bij een boerderij in de buurt en zoekt voedsel op de akkers en weilanden in de omgeving.

Ik hoop dat deze aanpak bij u weer de nodige inspiratie kan opwekken en dat de afbeeldingen het bekijken waard zijn. Hierna wil ik nog één artikeltje wijden aan een schuilplaatsje waar ik momenteel zeer regelmatig aktief ben.

Tot dan...Frans

Schuilhut voor vogelfotografie ( 3 )

Enkele jaren geleden, werd door Staatsbosbeheer, ergens een perceel naaldhout volledig verwijderd en ontstond een z.g. kapvlakte, waar op natuurlijke wijze weer een nieuw eiken- berkenbos, zich zou kunnen gaan ontwikkelen.
Met toestemming, heb ik aldaar in het beginstadium van deze herontwikkeling, een klein perceeltje open kunnen houden en er een boshutje  met drinkvijvertje opgebouwd. Als hut werd een middelzware constructie opgezet
van enkele palen met vloerbedekking en een  plastic golfplaat. Het geheel werd rondom met camouflagenet vastgezet en aan het zicht onttrokken. Na een jaar was het
bouwseltje keurig ingegroeid, door de spontaan opgekomen berkjes, brem, braam en pijpenstrootje. Links van het midden op de foto, kunt u nog de "foplens",  tussen de vegetatie door, zien uitsteken. Ook is de beginfase van het vijvertje in aanbouw te zien. Door aangroeien van grassen, heide en mossen, gaat het al vrij snel op in de omgeving en zal enorm gewaardeerd gaan worden, door een groot aantal vogelsoorten. Zeker als in de zomer bij hoge temperaturen, in de direkte omgeving, nauwelijks nog water te vinden is. Strikte voorwaarde is wel, dat het waterniveau in de vijver permanent op peil gehouden wordt! Elke dag dus, bracht ik er met twee flinke jerrycans, zo,n 30 liter water naar toe. Deze inspanning werd evenwel, door de jaren heen, ruimschoots beloond met prachtige belevenissen qua vogelgedrag en de nodige mooie opnamen van tientallen soorten vogels en zoogdieren. Om niet altijd de onderwerpen in dezelfde setting te fotograferen, werd zo nu en dan, een zitplaats zoals stronkje of stammetje, verwisseld. Die  waren aldaar voldoende voorhanden.
Inmiddels is alles weer afgebroken en verwijderd en de "studio"  door "moeder" natuur keurig omgevormd tot een mini-heideveldje.
Het bouwmateriaal heb ik momenteel hergebruikt op een lokatie, in weer een ander milieu, waarover ik graag iets wil doorgeven in een volgend artikel. Tot die tijd wens ik u veel genoegen met de afbeeldingen gerelateerd aan het bovenstaande verslag.

        Bij oplopende temperatuur nemen zelfs holenduiven graag een bad.

 Een fazanthen neemt een zand- of stofbad ter bestrijding van parasieten.

  Koolmezen waren er meestal als eerste bij.

Op de voet gevolgd door het mannetje gekraagde roodstaart.

De roodborst mag dan niet ontbreken natuurlijk.

Een boomvalk overziet alles vanaf zekere hoogte.

Nijntje houdt zich "kegelend"  gedeisd tussen alle bezoekers.

De groene specht mocht ik rekenen tot de onregelmatige gasten...

....terwijl de grote bonte specht wel elke dag op visite kwam.

De totale verrassing werd echter compleet met het bezoek van een vijftal zwarte spechten op een maandagochtend. Tegelijk!! Gelukkig had ik die dag juist net een dag mijn telezoom 200-400mm in bezit en was nu perfect voor het in- en uitkaderen van de diverse individuen.

Laat in de middag meldde zich altijd trouw mijn favoriete gaai.

Vanaf april is de zwartkop weer terug...

...in tegenstelling tot de winterkoning, welke altijd wel in de buurt bleef.

Met het naderen van de herfst bracht ook vriend eekhoorn vaker een bezoekje.

Een groenling verschijnt als eerste doortrekker of wintergast...

...gevolgd door vrouwtje kruisbek...

...en barmsijsje.

Een ringmus poseert tussen de verkleurende braambladeren.

Een pimpelmees tussen berijpte bladeren na eerste nachtvorst.

Een merelman in karakteristieke houding aan het begin van de winter.

Een vogelconcentratie trekt snel de aandacht van sperwers, zoals deze jonge man...

...of deze mooie uitgekleurde, overjarige vogel.

Ter afsluiting een kort bijschrift over het kunnen maken van deze opname van de wespendief.

Telkens als ik in de zomer mijn hutje betrad, vloog een hoornaar naar buiten, via het camouflagenet, voor de ingang.

Ik merkte, dat het insekt een nestje aan het bouwen was tegen de plastic golfplaat.

Wat was nu wijsheid?! Verwijderen misschien. Steken die beesten?

Ik heb het intact gelaten en tijdens de volgende fotodagen het hele proces van in- en uitvliegen, op wel zeer korte afstand dus kunnen meemaken.

Ook de verzorging van een klein aantal larven in het nestkorfje.

Op zekere middag, werd ik gewaarschuwd door alarmroepjes van enkele vogels.

Prompt strijkt op ongeveer 7 meter afstand, de afgebeelde wespendief op de "spechtenstam" neer.

Na de -vijf zwarte spechten dag- was het opnieuw "shaken" geblazen!!!

Vijftien opnamen heb ik in alle rust kunnen maken.

Achteraf redenerend, ga ik ervan uit, dat de roofvogel, de hoornaar heeft gevolgd.

Dus maar goed, dat ik het nestje heb laten zitten.

Geluk gehad.....

Ik hoop, dat dit verslag en de afbeeldingen, ondanks beperkte kennis van beeldbewerking,  tot de verbeelding spreken! 

Groetjes...Frans