vrijdag 13 december 2013

donderdag 28 november 2013

The pica pica " blues " ...

In het buitengebied trekt een buizerd vaak de aandacht van kraaiachtigen.
Met een hoop kabaal proberen kraaien en eksters de vogel te verdrijven.
De doorgewinterde vogelaar kent dit tafereel ongetwijfeld.
Daarnaast is soms te zien, hoe deze lastposten proberen te profiteren als een buizerd voedsel heeft weten te bemachtigen.
Toch zal een buizerd ook zijn kans grijpen, als bijvoorbeeld een aangereden dier, in of naast de berm, is ontdekt door deze eksters en kraaien. 
In het buitenland is dergelijk gedrag o.a. goed bekend van zeearenden en raven.
In de wintermaanden kijk ik dan ook altijd graag naar de webcams van www.looduskalender.ee in Estland.

,s Winters buizerds fotograferen vanuit een hut, biedt gelijktijdig prima de gelegenheid, om eens speciaal aandacht te besteden aan deze eksters en dan vooral met de bedoeling om de mooie kleuren van staart en vleugels te benadrukken.
De eksters komen namelijk steevast met een buizerd mee.
Vooral het blauw en de "benzine"- kleuren spreken mij aan.
Wel is van belang, dat het licht onder een bepaalde hoek invalt en is direkt, hard zonlicht uit den boze.
Maar hier hebben we de laatste dagen niet zo erg veel last van gehad!
Pica pica is overigens de latijnse naam voor de ekster en "the blues" spreekt voor zich natuurlijk.
Een toepasselijke titel is dan vlug verzonnen!
Een vijftal plaatjes ter illustratie zijn bijgevoegd.
Ik hoop, dat de kleuren u ook zullen aanspreken.

Groetjes
Frans
 
 


woensdag 20 november 2013

Enkele oude "bekenden"...

In de eerste drie weken van november, al weer een aantal fijne fotodagen mogen beleven, met een drietal oude "bekenden" van de roofvogelsoort buizerd.

Graag wil ik hierbij een eerste korte selectie als tussentijdse kennismaking tonen. Alle opnamen zijn gemaakt met een Nikon D-7100 en het 200-400 mm. zoomobjectief  vanuit de nieuwe hut, zoals onder het bericht "reconstructie" eerder werd beschreven.

De afstand tot de afgebeelde vogels bedraagt ongeveer 10 meter. Zodra eventuele nieuwkomers deze winter zich melden, wil ik deze te zijner tijd, met plezier weer onder uw aandacht brengen.

Tot dan!

Groetjes, Frans



 
De donkerste van de drie
 
 
 
 
 
Een iets lichter verenkleed
 
 
Een nog lichtere fase
 
 
Andere positie... andere foto!
 
 
Ingezoomd tot 200 mm. past het nog net!
 
 
 

Foto van de maand

November 2013


 
Boomklever




zaterdag 2 november 2013

Wisseling van de wacht ...

Nu enkele specifieke "zomervogels" zoals zomertortel, grasmus, kleine karekiet en bosrietzanger, de omgeving van de schuilhut weer verruild hebben, voor een verblijf in het
warmere zuiden, wordt hun plaats weer vaker ingenomen door andere soorten.
Af en toe hoor ik weer de geluidjes van een enkel sijsje, keep of groenling.
Daarnaast brengen standvogeltjes zoals ringmussen, koolmees pimpelmees, heggenmus, merels, winterkoning en roodborst, steeds meer een bezoek aan de studio. 
Van de grotere soorten heb ik al meer bezoek kunnen noteren, zoals van de gaai, kauwtjes, blauwe reiger, sperwer, eksters en duiven.
De hoop is nu gevestigd op aanvulling door trekvogels en/of
wintergasten.
Van de "dikke" jongens hebben zich inmiddels  al een tweetal individuen gemeld.
Daarmee bedoel ik dus vriend buizerd.
De lichte fase werkte qua pose het beste mee en mag hier
het spits afbijten.
Bij nadere beschouwing achteraf zag ik trouwens, dat een
vlieg kennelijk uit was op een gratis vlucht!
Het begin van het winterseizoen stemt dus hoopvol.
Wordt dus misschien vervolgd...

Groetjes
Frans

 
 
 
 
 

vrijdag 1 november 2013

L i c h t p u n t j e ...

Naar aanleiding van slechtere condities om vogels te fotograferen besloot ik enkele dagen geleden, om eens een rondgang te maken door het buitengebied van mijn woonplaats.
Qua landschap valt er hier echter weinig te beleven, omdat de omgeving vooral gedomineerd wordt door monotone maisvelden, coniferen- en buxusakkers, met hier tussen, een aantal moderne varkensfabrieken.
De paar overgebleven stukken "natuur" worden uitbundig geteisterd door allerlei vormen van "recreatie" zoals crossen en paardrijden.
 
Naarmate mijn tocht vorderde, werden de verwachtingen dus met de minuut minder
totdat iets uit de kosmos, mij om de hoek stuurde van een tamelijk vervallen
onbewoonde boerderij.
Normaal gesproken ga ik niet graag ongevraagd bij onbekenden via de achterom, maar kon de drang toch niet weerstaan.
Er was niemand te bekennen.

Eerst werd mijn aandacht getrokken door een zeer oude, roestige platte kar, naast een half afgebroken betonnen berging.
Ook stond er nog een oude varkensstal.
Alles bijeen vormde dit geen bijzondere compositie, om er nog ooit voor terug te komen en een plaatje te maken.
Wel stond er tussen de boerderij en de stal, een klein, vervallen schuurtje, mooi 
geflankeerd door een waterput en een lindeboom.
De herfstbladeren maakten het compleet.
Waar vind je anno 2013 nog zoiets!
Dit geheel viel in mijn beleving, als compositie echter wel mooi op zijn plaats.
Zoals op een schilderij van een oude meester, mijmerde ik nog en maakte snel aanstalten, om thuis de nodige apparatuur op te halen.
Gekozen heb ik voor het 17-35 mm. zoomobjectief en statief.
Vanwege de situatie met het tegenlicht heb ik gekozen voor kleine diafragma,s 
waarbij met f22 het stereffect van de zon tussen de takken is ontstaan.
Het lichtpuntje dus!
Perfect is het natuurlijk niet, maar weer eens iets anders dan een megastal!
Ik kijk al uit naar de eerste lichte sneeuwval en hoop, dat het bouwwerkje nog
niet verder is ingestort.




 
 
 
 
nb. Uit berichtgeving is mij duidelijk geworden, dat via Google+ , de foto, s zogenaamd "verbeterd" worden, hetgeen echter het tegenovergestelde teweeg brengt, nl. mindere kwaliteit.
Ik hoop, dat het bij dit en de volgende beelden, het verlies toch nog meevalt!
 
Groetjes,
Frans
 

donderdag 10 oktober 2013

Foto van de maand

 Oktober 2013


 
Zanglijster

R e c o n s t r u c t i e

Na een fikse inspanning, heb ik de schuilhut, zoals afgebeeld in een ouder bericht van 28 februari 2013, verplaatst naar een betere positie. Ook de later aangebrachte drinkvijver werd opnieuw aangelegd en de complete ruimte hier omheen werd vrij gemaakt van brandnetels en andere ongewenste vegetatie, zodat er weer een ideaal schootsveld is ontstaan. In de oude situatie kreeg ik namelijk in de zomermaanden later op de dag tijdens het fotograferen, nog te veel last van schaduw door het achterliggende bos. Ook zou het in een iets grotere schuilhut prettiger fotograferen zijn. Daarnaast zou de nieuwe positie betere kansen kunnen bieden, om enkele wenssoorten zoals kleine karekiet, bosrietzanger en zanglijster, in de toekomst te fotograferen. De zanglijster is overigens inmiddels al gelukt en heb ik gelijk maar tot foto van de maand oktober benoemd. De nieuwe accommodatie heeft trouwens ook al de belangstelling getrokken van een minder gewenste soort!! Ik ben zo vrij geweest om een tweetal plaatjes hiervan bij te voegen en hoop uiteraard, dat het aantal bezoekjes niet zal toenemen in de nabije toekomst! Ik houd u op de hoogte!

Groetjes
Frans
 
 

 
 
 
 
 
 
 

H o c u s F o c u s

Enkele weken geleden ben ik eens aan het experimenteren geweest met het handmatig scherpstellen op holenduiven tijdens de landing. Op de voerplaats verschijnen in wisselende aantallen, groepjes duiven, welke bij de landing graag gebruik maken van een door mij geplaatste landingstak. Tijdens het fotograferen vanuit de schuilhut, heb ik nagenoeg alles onder controle en gebruik eigenlijk nooit de autofocus om scherp te stellen. Altijd handmatig dus. Meestal gebruik ik bij de 200-400 mm telezoom het diafragma 5,6 of hoger in plaats van de volle opening met het diafragma 4,0. De iso-waarde is eigenlijk altijd 200 of incidenteel 100 iso. Om de uitdaging enigszins kans van slagen te geven, heb ik nu wel voor de volle opening van de lens gekozen, in combinatie met 400 iso om zo snel mogelijke sluitertijden te krijgen. Al doende is het een leuke sport gebleken om de vogel redelijk scherp af te beelden. Dubbelklik eventueel op de foto en oordeelt u zelf.






Niet altijd vrij baan!!


Landing geslaagd


Groetjes
Frans

vrijdag 9 augustus 2013

De grote, stille heide ...

De maanden augustus en september vormen bij uitstek de periode, om als fotograaf eens enkele heidegebieden te bezoeken.
In Noord-Brabant zijn er nog een behoorlijk aantal te vinden en al voordat de struikheide begint te bloeien, onderneem ik graag enkele verkenningstochten, om de mooiste terreingedeelten in kaart te brengen.
Vooral de combinatie van de paars bloeiende heide met het gele stuifzand heeft mijn voorkeur.
Goede kansen hiervoor, worden geboden door de Loonse en Drunense duinen en Strabrechtse heide.
Fotocamera, groothoekzoomlenzen 17-35mm. en 28-70mm. en de 80-200mm. telezoom met een middelzwaar statief zijn hiervoor mijn meest gebruikte uitrusting.
Het polarisatiefilter, een warmfilter en grijsverloopfilters maken het verder compleet.
Met enkele opnamen wil ik u graag meenemen naar een paar heidegebieden.
Een paar karakteristieke elementen gerelateerd aan de heide mogen daarnaast natuurlijk niet ontbreken en vormen derhalve onderdeel van dit blog.

Groetjes...
Frans

 
Strabrechtse heide te Heeze
 
 
Strabrechtse heide te Heeze
 
 
Jeneverbes op Malpiese heide te Valkenswaard
 
 
Lijsterbes op Malpiese heide te Valkenswaard
 
 
Strabrechtse heide te Heeze
 
 
Bijenteelt op Strabrechtse heide te Heeze
 
 
Grove den op de Hamert - NP de Maasduinen te Wellerlooi
 
 
Klein Warkruid op Reuselse Moeren heide te Reusel
 
 
Strabrechtse heide te Heeze
 
 
Laatste Korhaan op Regte heide te Goirle !!
 
Diascan van dia 1 9 8 3
 
 
 

Foto van de maand

 

 J u l i 2013



 
Holenduiven
 
 
 
 

maandag 1 juli 2013

Elk nadeel " hep " zijn voordeel ...

Deze uitspraak van Johan Cruyff  kwam in mij op, om als titel te plaatsen, bij deze rubriek.


De aanleiding werd gevormd door een bezoek aan de Loonse en Drunense duinen, al weer enkele dagen geleden.
Door Natuurmonumenten was een behoorlijke hoeveelheid bos verwijderd en uitgedund om de stuifzanden meer ruimte te geven. Voor mij reden om eens te kijken of er daardoor landschappelijk meer kansen waren ontstaan, om in augustus als de heide weer bloeit, te fotograferen.
Tegelijk was het een prima gelegenheid om eens door het gebied te klunen zonder fotoapparatuur.
Elk jaar bezoek ik wel een aantal heidegebieden in augustus/september als de heide op zijn mooist is.
In augustus wil ik in een verslagje graag enkele gebieden onder de loep nemen.

De heenreis verliep zonder problemen, maar door werkzaamheden aan de weg terug, was ik genoodzaakt de aangegeven omleiding te volgen.
Het trajekt ging nu via Oisterwijk en Moergestel naar het woonadres.
Bij de brug over het kanaal in Haghorst aangekomen kreeg ik spontaan de ingeving om eens langs
het kanaal een kijkje te nemen.
In mijn jeugd ging ik daar vaak met broer en vrienden een hengeltje uitwerpen.
Jaren nadien ging ik dan weer eens een kijkje nemen bij de waterviolier en orchideeën in de omgeving.
Ik was benieuwd hoe de situatie er nu zou zijn en reed het zandpad in.
In plaats van landbouwgebied, was er nu een groot gras- en kruidenveld ontstaan.
Het zag er goed uit en beloofde het nodige voor de toekomst.

Mijn aandacht werd echter opeens getrokken door een grutto, welke luid alarmerend op een weipaaltje naast het zandpad landde.
Ik stopte en de grutto bleef rustig, op zo,n vijf meter afstand, op dit paaltje staan.
Om de tolerantie van de vogel te testen, stapte ik rustig uit de wagen waarop de grutto naar het zandpad vloog en voor me uit liep.
Nu was het besluit snel genomen. Naar huis en apparatuur ophalen!
Niet geschoten, altijd mis, was nu het motto.
Ongeveer een uurtje later was ik weer terug op het zandpad.
In de dekking van een houtwal plaatste ik een 500 mm. tele met camera op het statief.
Rustig liep ik nu het zandpad op, terwijl de grutto al luid roepend kwam aanvliegen en weer landde op een van de paaltjes.
Ondanks de regen en straffe wind, heb ik toch ruim honderd opnamen van de vogel kunnen maken.
Door de zwiepende grashalmen zijn er echter wel veel in de prullenbak terecht gekomen.
Twee dagen achtereen ben ik nog eens terug gegaan, maar geen grutto die zich zo dichtbij liet zien.
Dus dankzij de omleiding, kan ik hierna met drie afbeeldingen van de grutto, het bericht afronden.


Johan Cruyff had dus (weer eens) gelijk!

Tot de volgende keer..
Frans

 
 
 
 
 
 
 
 

donderdag 20 juni 2013

Schuilhutfoto, s..... een tussenbalans

 

Na het eerste jaar intensief fotograferen vanuit de nieuwe, vaste schuilhut werd dit voorjaar weer reikhalzend uitgekeken, naar de terugkeer van enkele vogelsoorten, die ik nog nooit, mooi vrij zittend, heb kunnen fotograferen.

De start van de lente was al met een vertraging van ongeveer drie weken allesbehalve hoopgevend en toen de tuinfluiter, kleine karekiet en bosrietzanger eenmaal gearriveerd waren, lieten deze zich meer horen dan zien.

Ondanks een speciaal aangelegd drinkvijvertje is het me nog niet gelukt om dit drietal soorten te verschalken.
Het gedrag van de andere vogelsoorten zoals drinken en baden maakt ze wel nieuwsgierig, maar daar blijft het verder wel bij.
Van de beste plaats op de tribune is dus nog geen gebruik gemaakt!
Het kan de komende tijd natuurlijk altijd nog, maar de kansen worden misschien eerder
kleiner dan groter.

Desondanks heb ik me de laatste drie maanden niet hoeven te vervelen en heb me voldoende kunnen uitleven met enkele soorten, welke collectie ik hierna als een soort tussenbalans wil aanbieden.

nb.     Door op de foto te klikken verschijnt een grotere afbeelding van 800 pixels.

Groetjes, Frans



 
Winterkoning
 
 
Ringmus
 
 
Spreeuw, juveniel
 
 

Groenling

 

 
 
Holenduif, juveniel
 
 
 
Holenduiven
 
 

Zwarte kraai

 
 

Zomertortel

 
 
 

Zomertortel

 
 

Blauwe reiger

 
 
 

Blauwe reiger

 
 
 

Fazant

 
 

Havik, juveniele man