dinsdag 12 maart 2013

Korte kennismaking met .....de klapekster

 

Tot 2005 heb ik vol overgave gefotografeerd op diafilm van Fuji waarvan Sensia 100 iso en Velvia 50 iso, het meest werden gebruikt. Enkele diascans heb ik hiervan al in eerdere artikelen opgenomen. In de jaren tot 2005 stond ook de klapekster zeer hoog op mijn verlanglijstje. Vanaf de eerste week in oktober ging ik dan altijd enkele heidegebiedjes bezoeken, om te zien of de vogel al gearriveerd was.
Als broedvogel komt de soort namelijk in Nederland bijna niet meer voor, maar als doortrekker en overwinteraar, liggen er duidelijk betere kansen op waarnemingen. Een eerste waarneming begin oktober is echter geen garantie, dat de vogel als wintergast langer in het gebied zal blijven. Vaker observeren is dus geboden. Blijkt nu dat de vogel meerdere dagen achtereen te zien is, dan nemen de kansen om te fotograferen behoorlijk toe. De vraag is nu alleen nog hoe..? Meestal gezeten op de hoogste uitkijkpunten in het terrein, is er geen beginnen aan. Er achter aan gaan levert eigenlijk ook niet veel op, als dit al mogelijk is. De vogel moet dan maar naar de fotograaf toe komen, maar de vraag blijft..hoe? 
In gedragsbeschrijvingen had ik gelezen, dat klapeksters de eigenschap hebben om gevangen prooien zoals grote insekten hagedissen, kleine vogels en muizen, op te spiesen aan doorns of prikkeldraad. Zo leggen ze een soort voorraadkamer aan voor slechtere tijden. Met deze kennis heb ik toen besloten om eens een dode muis aan een klapekster aan te bieden. Ik plaatste een mobiel camouflagehutje in de buurt van enkele sleedoorns en hondsrozen. De dode muis spieste ik op een doorn van een gunstig staande sleedoorn. Lang hoefde ik niet te wachten. Binnen enkele minuten was de klapekster present. Het kunstje was nu bekend en kon voor de verandering eens toegepast worden op een hondsroos. Ook dat werkte.
Ik was zodoende weer een leuke ervaring rijker. Hierbij een drietal diascans uit het Fujifilm tijdperk.

Groetjes Frans



1 opmerking:

  1. Hoi Frans,

    Korte blog deze keer, maar niet minder mooi en wat opvalt de goede kwaliteit van de diascans. Mooi om te lezen hoe je je hebt verdiept in deze vogel en je aanpak daarop afgestemd hebt, alhoewel sommige mensen het wellicht wat te ver vinden gaan om zo prooien aan te bieden, maar voeren met zaad of ander voer is in wezen natuurlijk niet anders en de mooiste foto's komen zo tot stand.
    Ik heb er vorige winter in de Groote Peel ook foto's van kunnen maken vanuit de auto, ook vliegend, maar toch wel van wat te ver weg waardoor je toch veel detail verliest. Ook vorige week trof ik hem nog al wandelend in de Groote Peel, maar tegen de zon in niet te fotograferen.
    Je hebt hem heel mooi vastgelegd, vooral de derde vind ik prachtig, de bessen passen mooi bij de kleur van de vogel en positie van de muis is mooi, een lichtje in het oog en ook de achtergrond vind ik mooier dan bij de eerste twee, alhoewel de foto met de rode bessen weer wat fleuriger oogt. Heel mooi.

    Groetjes,
    Ad

    BeantwoordenVerwijderen